Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Quíd dignúm tantó feret híc promíssor hiátu

  • 1 hiatus

    hĭātus, ūs, m. [id.], an opening, aperture, cleft (class. in sing. and plur.; cf. rima, rictus).
    I.
    Lit.:

    animalia cibum partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt,

    Cic. N. D. 2, 47, 122:

    oris,

    Suet. Claud. 27; Verg. A. 11, 680.—Without oris:

    ne immodicus hiatus rictum distendat,

    Quint. 1, 11, 9:

    extremus exspirantis,

    id. 6, 2, 31:

    Nemeaeus magnus hiatus Ille leonis,

    Lucr. 5, 24; cf.:

    quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra,

    i. e. open mouths, Verg. A. 6, 576; Ov. M. 7, 557; 11, 61; Val. Fl. 1, 34:

    personae pallentis hiatus,

    Juv. 3, 175:

    magno sublimis pardus hiatu,

    id. 11, 123; Plin. 28, 4, 7, § 38; cf.

    of Boreas: imbres, sicco quos asper hiatu Persolidat Boreas,

    with a dry throat, dry breath, Stat. Th. 1, 352:

    repentini terrarum hiatus,

    Cic. N. D. 2, 5, 14:

    hauriri urbes terrae hiatibus,

    Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:

    qui (Gyges) descendit in illum hiatum,

    Cic. Off. 3, 9, 38:

    neu distracta (Natura) suum late dispandat hiatum,

    Lucr. 6, 599:

    quantum caeli patet altus hiatus,

    id. 4, 418; cf. id. 5, 375:

    fit et caeli ipsius hiatus, quod vocant chasma,

    Plin. 2, 26, 26, § 96:

    corticis bipedalis hiatus,

    id. 16, 12, 23, § 57:

    hiatus patuli fontis,

    i. e. basin, Ov. M. 3, 162:

    specus est tenebroso caecus hiatu,

    aperture, id. ib. 7, 409:

    veteris rimae cum texit hiatum,

    Juv. 3, 195.— Poet.:

    quid dignum tanto feret hic promissor hiatu?

    i. e. of such pompous language, high-flown style, Hor. A. P. 138; cf. Juv. 6, 636.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., an eager desire, longing (so used by Tac.):

    libidine sanguinis et hiatu praemiorum,

    Tac. H. 4, 42.—
    B.
    In partic., in gram., a hiatus: habet enim ille tamquam hiatus concursu vocalium molle quiddam et quod indicet non ingratam negligentiam, Cic. Or. 23, 77; Quint. 9, 4, 33:

    (Catullus) amans hiatus illius Homerici suavitatem, ebriosa dixit propter insequentis a litterae (verbi acinae) concentum,

    Gell. 7, 20, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > hiatus

  • 2 Fumus ex fulgōre

    "Дым после молнии", т. е. из великого - ничтожное.
    Гораций, "Наука поэзии", 136 и сл.:
    Néc sic íncipiés ut scríptor cýclicus ólim:
    "Fórtunám Priamí cantáb(o) et nóbile béllum".
    Párturiúnt montés, nascétur rídiculús mus.
    Quánto réctius híc, qui níl molítur inépte:
    Díc mihi, Músa, virúm, captáe post témpora Trójae
    Quí morés hominúm multórum vídit et úrbes.
    Nón fum(um) éx fulgóre, sed éx fumó, dare lúcem
    Cógitat, út speciósa dehínc mirácula prómat.
    Ántiphatén Scyllámque et cúm Cyclópe Charýbdin;
    Néc geminó bellúm Troján(um) ordítur ab óvo;
    Nón secus ác notás audítorém rapit, ét quae
    Désperát tractáta nitéscere pósse, relínquit,
    Átqu(e) ita méntitúr, sic véris fálsa remíscet,
    Prímo né mediúm, medió ne díscrepet ímum.
    Не начинай, например, как древний киклический автор;
    "Участь Приама пою и деянья войны знаменитой".
    Будет рожать гора, а родится смешная на свет мышь.
    Право, разумнее тот, кто слов не бросает на ветер:
    "Муза, поведай о муже, который по взятии Трои
    Многих людей города посетил и обычаи видел".
    Он не из пламени дым, а из дыма светлую ясность
    Хочет извлечь, чтобы в ней явить небывалых чудовищ
    Как Антифат, циклоп Полифем и Сцилла с Харибдой.
    Он Диомедов возврат не начнет с Мелеагровой смерти,
    Он для Троянской войны не вспомнит про Ледины яйца;
    Сразу он к делу спешит, бросая нас в гущу событий,
    Словно мы знаем уже обо всем, что до этого было.
    (Перевод М. Гаспарова)
    - Гораций ставит поэтам в пример Гомера, который в "Одиссее" сразу начинает излагать события, увлекая слушателя самой разработкой своего материала.
    На возвратном пути из Сибири в Петербург, проезжая новгородскими поселениями - он [ М. М. Сперанский ] в "Дневнике" своем отметил: "fumus ex fulgore!.." Да, Сперанский был сломан жизнью. Не таков он был в первую пору своей деятельности, когда по свидетельству самого барона Корфа, не отступает от своих убеждений ни для кого. (Н. Г. Чернышевский, Русский реформатор.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Fumus ex fulgōre

  • 3 Párturiúnt montés, nascétur rídiculús mus

    "Рожают горы, а родится смешная мышь" - о смехотворных результатах больших усилий или обещаний.
    Поговорка, засвидетельствованная у ряда греческих и латинских писателей и вошедшая в новые языки - ср. русск. Гора родила мышь
    Гораций, "Наука поэзии", 136-39:
    Néc sic íncipiés, ut scríptor cýclicus ólim
    "Fórtunám Priamí cantáb(o) et nóbile béllum".
    Párturiúnt montés, nascétur rídiculús mus.
    Не начинай, например, как древний киклический автор:
    "Участь Приама пою и деянья войны знаменитой".
    Будет рожать гора, а родится смешная на свет мышь.
    (Перевод М. Гаспарова)
    ср. Федр, "Басни", IV, 24:
    Рожала гора с неслыханными стонами,
    И вся земля томилась в ожидании,,.
    А родилася мышь. Для тех написано,
    Кто обещает много, а выходит вздор.
    (Перевод М. Гаспарова)
    "Ничего не поделаешь: война в Венгрии гигантскими шагами приближается к концу". Это ясно. Шванбек [ немецкий журналист. - авт. ] еще 14 дней тому назад писал: "Война в Венгрии идет к концу. Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus". Эти слова были написаны в тот самый день, когда Шванбек в первый раз возвестил, будто австрийцы победоносно вступили в Дебрецен. (К. Маркс и Ф. Энгельс, "Kölnische Zeitung" о борьбе мадьяр.)
    Parturiunt montes! Английские друзья сецессионистов с момента открытия парламента грозили " запросом" по поводу американской блокады. Запрос, наконец, сделан в палате общин в очень скромной форме предложения, в котором правительство приглашается "представить дополнительные документы о состоянии блокады". (К. Маркс, Друзья сецессионистов в палате общин.)
    Что касается братьев, то старший служил юнкером в уланском полку и никак не мог сдать экзамен из закона божия, а младший ходил в гимназию и не понимал, зачем начальству понадобилось, чтобы он греческий язык знал. - Ну, на кой мне, маменька, черт этот остолопий язык? - жаловался он мамаше своей. - Ну, латинский, - это я еще понимаю. Mons, parturiens mus... допустим! Рецепт написать, цитату в передовую статью подпустить... (М. Е. Салтыков-Щедрин, Сказки. Чижиково горе.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Párturiúnt montés, nascétur rídiculús mus

  • 4 hiatus

    hiātus, ūs, m. (hio), die weit offenstehende, tief hinabgehende Öffnung, die Kluft, der Schlund, I) eig.: terrae, Sen. u. Suet.: caeli, Plin.: speluncae, Verg.: corticis, Spalte, Calp.: vulneris, Amm.: Plur., hiatus vasti, Sen.: hiatus terrae, Ov. u. Treb. Poll.: repentinis terrarum hiatibus, Cic. de nat. deor. 2, 14: motus hiatusque terrarum, Augustin. – bes. h. oris (des Mundes), Cic.; u. absol. = der weit offenstehende Mund od. Rachen, offene Mund, offene Rachen, Verg. u.a. – u. so quid dignum tanto feret hic promissor hiatu, solch Mundaufreißens Wertes (v. der pomphaften Ankündigung), Hor. – II) übtr.: A) das Schnappen nach etwas = die Gier nach usw., praemiorum, Tac. 4, 42: gladiatorii spectaculi, Augustin. conf. 6, 8: Plur., novos hiatus aperire, immer den gierigen Rachen offen haben, Amm. 29, 1, 19. – B) das Zusammentreffen zweier Vokale in der Rede, das Klaffen, der Hiatus, Cic. or. 77. Quint. 9, 4, 33. Gell. 6 (7), 20, 6.

    lateinisch-deutsches > hiatus

  • 5 hiatus

    hiātus, ūs, m. (hio), die weit offenstehende, tief hinabgehende Öffnung, die Kluft, der Schlund, I) eig.: terrae, Sen. u. Suet.: caeli, Plin.: speluncae, Verg.: corticis, Spalte, Calp.: vulneris, Amm.: Plur., hiatus vasti, Sen.: hiatus terrae, Ov. u. Treb. Poll.: repentinis terrarum hiatibus, Cic. de nat. deor. 2, 14: motus hiatusque terrarum, Augustin. – bes. h. oris (des Mundes), Cic.; u. absol. = der weit offenstehende Mund od. Rachen, offene Mund, offene Rachen, Verg. u.a. – u. so quid dignum tanto feret hic promissor hiatu, solch Mundaufreißens Wertes (v. der pomphaften Ankündigung), Hor. – II) übtr.: A) das Schnappen nach etwas = die Gier nach usw., praemiorum, Tac. 4, 42: gladiatorii spectaculi, Augustin. conf. 6, 8: Plur., novos hiatus aperire, immer den gierigen Rachen offen haben, Amm. 29, 1, 19. – B) das Zusammentreffen zweier Vokale in der Rede, das Klaffen, der Hiatus, Cic. or. 77. Quint. 9, 4, 33. Gell. 6 (7), 20, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hiatus

См. также в других словарях:

  • Maul — 1. Alle Mäuler sind Schwesterkinder. Sie essen alle gern etwas Gutes. It.: Tutte le bocche sono sorelle. (Pazzaglia, 34, 10.) 2. Besser, dass ma dem Mul e Brötli chaufe, as all schwätze. (Appenzell.) Besser dem Munde einen guten Bissen geben, als …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»